من در جایی با فردی برخورد داشتم که چندین سال هرویین مصرف میکرد، ۶ سال بود که هرویین را دیگر مصرف نمیکرد، با هم که صحبت می‌کردیم حال خوبی نداشت می گفت من عاشق خداوند هستم و فقط برای من خدا مهم است، من به همه چیز پشت پا زدم چیزی برای من مهم نیست فقط خداوند است که برای من مهم است بقیه هیچ ارزشی ندارند.
خیلی به انسان هایی برمی خوریم که می گویند من به دنبال حقیقت هستم من به دنبال خدا هستم، روزی در کنگره بودم یکی از بچه‌ها آمد و گفت مهندس: من فقط شما را دوست دارم شما هر چه بگویید من انجام می‌دهم فقط شما، بقیه را اصلا دوست ندارم، گفتم که تو خودت را دوست داری من را هم دوست نداری داری یک گریز گاه پیدا می کنی شاید دشمن من هم باشی، گفت چرا؟ گفتم برای اینکه شما وقتی پدر یک خانواده را دوست داری، فرزندانشان را هم دوست داری، تمام اعضای خانواده اش را هم دوست داری، نمی‌توانی بگویی من با تمام اعضای خانواده تو دشمنم، من دایی را دوست دارم ولی با بچه های دایی دشمنم خاله را دوست دارم ولی بچه های خاله را دوست ندارم، من تو را دوست دارم ولی کنگره را دوست ندارم، کنگره چیزی هست که من به وجود آوردم کنگره سیستم من است، اگر کنگره آسیب ببیند من آسیب میبینم. چگونه است که تو مرا دوست داری ولی دیده بانان را دوست نداری، مرزبان ها و راهنماها را دوست نداری، دبیر و نگهبان را دوست نداری هیچکدام را دوست نداری! پس این حرف، حرف درستی نیست.
کاری که کنگره ۶۰ کرد آمد برای اعتیاد تعریف قائل شد که اعتیاد یک بیماری است و بیماری اعتیاد را آسیب‌شناسی کرد و گفت آسیب هایی که میزند در قسمت مغز است، در مغز در قسمت های ناقل های ﻋﺼﺒﯽ ﻧﻮﺭﻭﺗﺮﺍﻧﺴﻤﯿﺘﺮﻫﺎ، بالانس شیمیائی شبه افیونی مغز را از بین می برد بعد از آسیب شناسی گفت این هم راه درمان و موادی هم که میتواند درمان کند و طول زمان درمانش هم این است، اینها مشخص شد و ما به درمان رسیدیم.
حالا میرسیم به خداوند بعضی ها میگویند ما خداوند را دوست داریم یا دنبال حقیقت هستیم، ما اول باید ببینیم که خدا چیست؟اگر به دنبال حقیقت هستی! حقیقت چیست،اگر ندانی حقیقت چیست دنبال چه میگردی! یا اگر ندانی خداوند چیست شما دنبال چه میگردی، خب اول باید ببینیم خدا چیست! خدا کجاست؟ حقیقت چیست خداوندی که دنبالش هستیم کجاست؟ دنبال امام زمانی کجا هست و چیست دنبال خداوندی کجاست حقیقت کجاست و چیست؟ دنبال عشقی، عشق کجاست و چیست؟ بعد تو چه می خواهی از این ها از خداوند چه میخواهی از حقیقت چه میخواهی از امام چه میخواهی؟ آیا خداوند مهم است یا مهم همان چیزی است که تو از خدا می خواهی،اگر آن چیزی را که میخواهی شیطان هم بتواند به تو بدهد تو پیرو شیطانی، برای انسان آن چیزی که میخواهد مهم است شما منتظر امام هستید که ایشان بیایند عدالت را برقرار کند، اگر قرار شد بیاید و عدالت را برقرار کند اولین کسی را که گردن میزند تو باشی آن موقع چه ؟می خواهی بیاید از بقیه بگیرد بدهد به تو، یک موقع هست که میخواهی عدالت برقرار شود و ممکن است این عدالت اول یقه تو را بگیرد که چه کار کرده ای چقدر مال مردم را خورده ای آن موقع چی؟من بارها گفتم که حقیقت آن چیزی هست که به نفع ماست، خداوند آن چیزی هست که ما را حمایت کند به نغع ما باشد چیزهایی را که ما می خواهیم رابه ما بدهد اینها می شود خدا و اگر چیزی به ضرر ما باشند آن موقع خدا، خدا نیست؟
اگر خداوند خواسته‌های تو را به جا نیاورد تو مخالفش میشوی تو بر ضدش میشوی و طغیان میکنی بر علیه خدا.
بعضی جاها هست که ما یک نذری یک چیزی از خداوند می‌خواهیم که خداوند به ما نمی دهد ما آنجا بلافاصله بر علیه خدا جبهه میگیریم به دلیل اینکه ما نفهمیدیم، وقتی در کارهایمان گره می‌افتد طغیان میکنیم بر علیه خدا وگاهی اوقات ناسزا میگوییم، چون در اینجا خداوند هیچ ارزشی برای ما ندارد حقیقت برای ما مهم نیست برای ما مهم آن خواسته ما است و آن کسی که خواسته ما را برآورده بکند آن برای ما خداوند است. به دلیل اینکه ما نفهمیدیم خداوند چیست و کجاست، آیا خداوند در مکه است؟ خانه خدا آنجاست، ما می رویم آنجا بر می گردیم( صد باراز این خانه به آن خانه برفتی یکبار از این بام به آن بام نرفتی) از بام خانه خود به بام همسایه بغلی نرفتی که آنجا کلی بدبختی دارند و کلی بیچارگی دارند کلی مشکلات دارند، همسایه تو است بچه اش مریض خودش مریض هزار مشکلات دارد خدا می‌داند برای هزار تومان پول برای تهیه شام معطل مانده، آن شخصی که میگوید من فقط خدا را دوست دارم در اشتباه مطلق است چون در کارهای دیگر موفقیت کسب نکرده رفته به این طرف، خداوند برای ما دستور کار صراط مستقیم گذاشته است گفته است اگر با من کار دارید این راه شماست و باید از این راه وارد بشوید، در این مرتع در این مزرعه که خداوند اربابش است هر کدام از ما یک مسئولیتی داریم، عبد بودن یعنی بنده بودن.
ما هنوز به آن ادراک و آن آگاهی نرسیدیم که واقعا از روی ایمان از روی قلب خداوند را بپرستیم و ستایش کنیم مطالبی هم که در کتاب آمده اکثرا بطور تمثیل است چون مال جهان دیگری وفضای دیگری، مکان دیگری، زمان دیگری است معیارهایی که در جهان آخرت است با معیارهایی که در جهان برزخ است معیارهایی که در جهان موازی است، معیارهایی که انسان است و موجودات غیر از انسان در ابعاد دیگر زیست میکنند، این معیارها همه فرق میکنند و ما نمی توانیم درکشان بکنیم مگر اینکه بصورت تمثیل به ما گفته شده باشد و گاهی اوقات ما تمثیل را عین حقیقت می بینیم.
وقتی که کنگره را دوست داریم باید همه قسمت هایش را دوست داشته باشیم شما نمی توانی بگویی راهنما، من فقط شما را دوست دارم از بقیه بچّه ها خو شم نمی آید، غلط است، مشکل دارد، من فقط ایجنت را دوست داشته باشم با بقیه هیچ کاری نداشته باشم، اشتباه است من فقط دیده بان را دوست دارم، اشتباه است یعنی دنبال گریز گاه میگردی، ما اگر کنگره را دوست داریم باید تمام اجزاء کنگره را دوست داشته باشیم باید به حرف مرزبان احترام بگذاریم و گوش کنیم موقعی که میرویم شربتOTبگیریم به آن کلینیک سلام کنیم، احترام کنیم هر چه گفتند قبول کنیم، اگر ما کنگره را دوست داریم امروز مسئولیم، فردا گفتند برو لژیون ات را تحویل بده نوبت کس دیگری است باید بگویی چشم تحویل شما، اگر کنگره را دوست داری؟ ولی اگر دنبال منافع شخصی هستی آن یک چیز دیگری است، اگر ما دنبال منافع شخصی هستیم پس خدا هم بهانه است، پیامبر هم بهانه است، امام هم بهانه است، کنگره هم برویم مسئولین هم بهانه است، پس اینطور نمی شود باید مجموعه را نگاه کنیم. پس وقتی خدا را دوست داری،واقعا از روی مردانگی باید همه چیز و تمام موجودات هستی را دوست داشته باشی، نمی توانی خدا را دوست داشته باشی ولی از تمام موجودات خدا بدت بیاید.
من دنبال حقیقتم؟ تو دنبال کدام حقیقتی تو حتی نمیدانی در کیف ات چیست؟در جیبهایت چیست؟ وقتی تو نمیدانی در جیب شلوار یا پیراهنت چه چیزی هست! حالا میخواهی بدانی در کائنات چه هست؟ حالا دنبال حقیقت میگردی؟ اول بگو حقیقت چیست.پس آن چیزی که ما دنبالش هستیم باید مشخص باشد، این یک معیار مجهول است، این را باید مشخص کنیم خودِ موجود نیست بلکه یک سیستم است.
این مطلب مربوط به ۸۴/۵/۷ است: آنچه مسائل را به درون میبرد به سبب تفکرات است ایرادی نیست، اما به جهت مسائلی که خود میدانید که باعث حزن و اندوه شما میباشد پرهیز بنمایید، زیرا این عمل را خود تجربه نموده ام ومرا به آنچه بایستی بپردازم دور مینمود، یکسری مسائل برای ما وجود دارد در رابطه با ذهن که درباره اش صحبت کردیم، ذهن ما دروازه ندارد، کرکره ندارد که ما کرکره را پایین بکشیم یادر را ببندیم، ذهن ما چاه نیست که درپوش بگذاریم یا پنجره نیست که پرده را بکشیم، هنوز هم نمیدانیم ذهن چیست حالا تا آنجایی که بضاعت داریم، نصف و نیمه کاره میدانیم ذهن چیست، جلوی این سد کردن خیلی خیلی مشکل است باید به یکسری مطالب برسیم، در وادی اول میگوید که با تفکر ساختارها آغاز میشود بدون تفکر هر آنچه هست رو به زوال می رود، آنجا به ما یاد میدهد که به چه چیزهایی فکر کنیم و به چه چیزهایی فکر نکنیم، مسئله این است که یکسری مسائل هست که باعث رنجش ما میشود، باعث درد ما میشود، باعث حزن ما میشود و هیچ منافع ای هم برای ما ندارد.
آنچه را در مسائل به درون میبرد به سبب تفکرات است، ایرادی نیست اما به جهت مسائلی که خود میدانید باعث حزن و اندوه شما میشود پرهیز بنمایید، یعنی آن چیزهایی که باعث اندوه ما می شود از آنها پرهیز کنیم اجازه ندهیم که وارد ذهن ما بشوند، ما نمی توانیم هر چیزی را دیدیم فوری آنالیز کنیم مشکل ما همین است ما هر چه را می بینیم انالیز می کنیم یعنی فوری برسی اش میکنیم و فوری نتیجه میگیریم.
هر کسی یک حریمی دارد ما نمی توانیم وارد حریم دیگران بشویم اگر وارد شدیم باعث حزن و اندوه ما می شود خداوند بیخود نمی گوید که تجسس نکنید.الان همه مردم سریع از کنترل خارج می شوند به خاطر همین مسائل است از قدیم گفته اند:هرکسی کار خودش بار خودش آتش به انبار خودش. افکار منفی را به درون خودتان نبرید اینها باعث حزن و اندوه میشود آن چیزی که باعث رنجتان میشود به آن فکر نکنید شب که میخواهید بخوابید به مسائل درد آور فکر نکنید به چیزهای خوب به ستاره ها به آسمان فکر کنید.
دشواری در همه مقاطع هست درهمه مراحل هست هیچ وقت به نقطه ای،نخواهید رسید که دشواری وجودنداشته باشد این با خیال راحت.هر کسی در هر خانواده ای که هست یکی از وظایفش این است که خانواده خودش را یاری برساند، حمایت کند و از نیروهای آنجا استفاده بکند و آنها را موردحمایت قرار بدهد، اگر در جویبارها آب روان نباشد به دشت آب نمیرسد و دچار خشکی میشود، اگر مطالب از بالا توسط مکتوبات بوسیله نوشتارها، بوسیله سی دی ها برای تمام اعضای کنگره۶۰ جاری نشود،دچار کمبود اطلاعات میشوند، اینها مرتب در حال جاری شدن هستند.
هدف : هدف چیست، هدف رهایی انسانها از دام اعتیاد است هدف این است که انسان را از ظلمت اعتیاد به کمک همدیگر خارج کنیم هم خودشان را هم اعضای خانواده اشان را، داوطلبان زیادی مشتاق هستند که به این کارها رسیدگی کنند و در این کار مشارکت میکنند و نیروهای بی عمل هم در تذکیه خود به فکر فرو میروند که این کار را انجام بدهند یا انجام ندهند، اگر تذکیه شدند که شدن اگر نشدند از دایره خارج میشوند، نیروهای بی عمل هم در تذکیه خود فرو خواهند رفت که خود از دایره دور خواهند شد واین راهی است که فراغتی بیابید تا سایر نوشتارها را انجام بدهید.
تهیه :مسافر بهروز (لژیون آقای جهانگیر مصدقی)
تایپ و تنظیم: مسافر فرهنگ (لژیون آقای جهانگیر مصدقی)